Het Werk

Een kijker heeft veel te zien. Stemming, alledaagse gebeurtenissen, maar ook nieuwsgierigheid naar visuele details in mijn omgeving zijn triggers.
De uitdaging om wat mij raakt te vangen in een schilderij of ander medium leidde vanaf eind jaren tachtig meer en meer tot abstractie. Hierbij gingen ook de verfbehandeling en experimenten met andere materialen een grotere rol spelen.
Het figuratieve heb ik echter nooit helemaal los gelaten. Meestal is dat ook het uitgangspunt voor abstract werk. Met concrete beelden werken blijft fascinerend en soms onontkoombaar. Zo ontstaan series werk met een heel verschillend karakter.
Sommige beeld elementen nodigen uit tot verdieping en kunnen het werk een tijd lang bepalen. Zie ‘bestemming’ en ‘Triangel’.
Een serie als ‘Reminiscenties’ en de op landschappen geïnspireerde reeks ‘Onderweg’ zijn om die reden eigenlijk nooit af.
Andere thema’s worden bepaald door de stemming in een specifieke episode. Zo zijn verstilling en spiritualiteit het thema in de series ‘How fragile we are’ en ‘Boeddha’s huid’.

Drijfveren zijn het plezier in experimenteren en spelen met vorm en materiaal maar ook ook onderzoek naar de essentie van het beeld. Hoe vereenvoudiging en verstilling de zeggingskracht van het werk kunnen versterken.
‘Wanneer worden twee vlakken of één lijn een landschap?’

In dat onderzoek betrek ik ook in de ambachtelijke beperkingen die het grafisch werk van de recente jaren mee brengt. Materiedrukken waarbij reliëf, gebruik van carborundum in de inkten en keuze van papier subtiele bijdragen vormen aan het uiteindelijk resultaat.

Een aparte uitdaging is het hergebruiken van papier. Aanvankelijk als ondergrond voor materiedrukken , maar ook als zelfstandig medium al dan niet met toevoeging van lijmen, houtmeel, zand en zuivere pigmenten.

Achtergrond

Mijn levenslange passie voor kunst, vooral schilderen en grafisch werk, kan ik nog meer uitleven sinds ik in 2013 mijn werk als huisarts en docent beëindigde.

In mijn studententijd was ik tekenaar op het instituut voor Anatomie en Embryologie te Utrecht. Daarnaast volgde ik cursussen beeldend vormen en schilderen (Artibus in Utrecht, Spinhuis in Den Bosch)
Jan Sonnemans leerde mij in 1973 en ’74 olieverftechnieken in zijn atelier in Sint-Oedenrode.
Van 1975 tot ’79 was ik tropenarts in Oeganda Oost Afrika. Fotografie was hier het middel om mijn indrukken vast te leggen en over te dragen. De overweldigende natuur, de cultuurverschillen en de ervaringen van een burgeroorlog maakten een onuitwisbare indruk. Eenmaal terug pakte ik mijn penselen weer op.

Sinds 1980 maakte ik deel uit van de kunstenaarsgroep ‘de Nullen’ te Ledeacker. Met Maartje van Duijnhoven, Margriet van Berkom en Els Backx vormden wij de harde kern van deze groep. In 2024, met het verlaten van het atelier in het oude peelhuisje aan de Nullen, kwam aan 44 jaar samen kunst maken en genieten een eind.
In januari 2025 betrok ik een nieuw atelier aan de Weverstraat in Beugen.

In 2006 was ik mede oprichter van ‘De Kunstkolk’. Dit kunstenaarscollectief beijvert zich om een platform te creëren voor beeldende kunst in de gemeente Boxmeer. Ze organiseert er o.m. jaarlijks de Kunstkolk Kunstroute.

Jarenlang al neem ik deel aan de exposities van de Kunstkring Sint Anthonis, waar ik inmiddels ook lid van ben.